W Europie, córce fenickiego króla Agenora i Telefassy, siostrze założyciela Teb Kadmosa zakochał się Zeus. Przybrał on postać byka i przyłączył się do stada, które Hermes pognał na brzeg morza, gdzie bawiła się Europa. Zachwycona urodą i łagodnością zwierzęcia dziewczyna wsiadła na byka, wtedy Zeus porwał ją i zawiózł na Kretę. Tam powrócił do swej boskiej postaci i spłodził z Europą trójkę dzieci – Radamantysa, Sarpedona i Minosa. Europa wyszła później za mąż za króla Krety Asteriona, a ten adoptował jej synów.
Po jego śmierci rywalizację o kreteński tron wygrał Minos, i otrzymał od Posejdona w podarunku srebrnobiałego byka. Otrzymany w prezencie byk był tak piękny, że Minos nie chciał złożyć go w ofierze, i urażony Posejdon zemścił się okrutnie, rozkochując w byku żonę Minosa Pazyfae. Poleciła ona nadwornemu budowniczemu Dedalowi wykonanie drewnianej krowy, w której ukryta mogła oddać się bykowi. I z tego związku urodził się Minotaur - potwór o ciele człowieka i głowie byka.
Kreteński byk Posejdona, często utożsamiany z bykiem, który porwał Europę z Tyru na Kretę, pustoszył Kretę niszcząc pola uprawne i sady. Jego schwytanie było – według jednej wersji - siódmą pracą Heraklesa, według innej – dziełem Tezeusza. Wtedy Minos polecił Dedalowi zbudowanie dla Minotaura labiryntu, a Ateńczycy co dziewięć lat ofiarowywali potworowi na pożarcie dziewięć dziewic i dziewięciu młodzieńców. Ateny musiały składać ofiarę Minotaurowi, ponieważ przegrały wojnę wytoczoną im przez Minosa po tym, jak ateński król Egeusz zabił z zawiści syna Minosa Androgeosa, który zwyciężył we wszystkich konkurencjach zorganizowanych przez Egeusza igrzysk.
Pożerającego ateńską młodzież Minotaura postanowił zabić Tezeusz, syn Egeusza. Włączył się do grupy ofiarowanych Minotaurowi Ateńczyków, rozkochał w sobie córkę Minosa Ariadnę i za obietnicę małżeństwa zapewnił sobie jej przychylność. Dedal podpowiedział Ariadnie, aby dała Tezeuszowi kłębek wełny, której nić zaprowadzi go do Minotaura i wskaże drogę powrotną po zabiciu potwora. Tak się stało. Tezeusz uciekł z Ariadną z Krety, ale wbrew obietnicom, porzucił ją na wyspie Naksos. W opuszczonej Ariadnie zakochał się jednak Dionizos i wziął ją za żonę. Mimo, iż Ariadna opłakiwała w dalszym ciągu Tezeusza, Dionizos zabrał ją ze sobą na Olimp.
Za pomysł użycia nici jako drogowskazu w labiryncie Dedal został ukarany przez Minosa uwięzieniem w wieży, jednak Dedal przygotował z ptasich piór i wosku dla siebie i swego syna Ikara skrzydła i odleciał z Krety. Gdy Ikar, wbrew ostrzeżeniom Dedala, wzniósł się zbyt wysoko ku słońcu, wosk roztopił się a Ikar spadł do morza zwanego Ikaryjskim. Dedal pochował syna na wyspie Ikarii, a sam udał się na Sycylię, gdzie znalazł azyl u króla Kokalosa.
Dla ustalenia kryjówki Dedala Minos ogłosił zagadkę, którą był w stanie rozwiązać wyłącznie genialnym wynalazca – jak przewlec nić przez muszlę ślimaka. Dedal poradził Kokalosowi, aby przywiązał nić do mrówki i nęcił ją wylaną po drugiej stronie muszli kroplą miodu. W ten sposób Minos ustalił miejsce pobytu zbiega, a gdy zażądał od Kokaloda wydania Dedala, został podstępnie zaproszony do łaźni, gdzie zabiły go córki Kokalosa. Nie wiemy tylko, dlaczego Minos chciał, tak naprawdę, ukarać Dedala - czy za to że zabił potwora, czy za uwiedzenie jego córki?
Zeus i Europa - ancient art
Zeus i Europa - wizja współczesna
Zeus i Europa - na monecie UE
created with
HTML Editor Free .